W pierwszym odcinku wprowadziłem podział boiska Socca na strefy i sektory. Dzisiaj chciałbym wzbogacić ten podział o kolejny obszar, który nazwałem strefą ZERO. Będzie ona miała odniesienie do naszych działań związanych z obroną.

Czym jest strefa ZERO?

Strefa ZERO to umowna przestrzeń przed naszą bramką w sektorze środkowym boiska, do wysokości ¼ boiska, czyli zawierająca pole karne oraz przestrzeń przed tym polem.

Głównym punktem odniesienia w działaniach obronnych jest nasza bramka, dlatego strefa ZERO jest obszarem najniebezpieczniejszym dla drużyny broniącej. Z tej właśnie przestrzeni pada wiele bramek. Finalizacja ataku - strzały z tej strefy są niezwykle groźne dla bramkarzy. Co więcej, popełnienie faulu na przeciwniku w strefie ZERO będzie skutkować rzutem karnym lub rzutem wolnym bezpośrednio przed polem karnym. Stąd, jako broniący, musimy pamiętać, aby koncentrować nasze działania defensywne z myślą o zabezpieczeniu naszej bramki, ale również ochronie newralgicznej strefy ZERO. Mam tu na myśli następujące indywidualne działania obronne:

1) uniemożliwienie przeciwnikowi finalizacji w strefie ZERO przez zablokowanie strzału

2) uniemożliwienie przeciwnikowi podań ofensywnych kierowanych do strefy ZERO z głębi pola

3) uniemożliwienie przeciwnikowi podań ofensywnych przecinających strefę ZERO (dośrodkowania lub podanie na dalszy słupek)

W poniższym przykładzie widzimy najpierw brak zamknięcia podania z bocznego sektora boiska do strefy ZERO, a następnie brak wybloku strzału, przez co straciliśmy bramkę w meczu z Chorwacją w Portugalii.

Znamiennym przykładem obronnych działań grupowych przez zabezpieczenie strefy ZERO jest moment obrony SFG (stałego fragmentu gry) w obrębie pola karnego takiego jak rzut rożny czy aut. Odpowiednia organizacja i ustawienie się graczy w takim momencie pozwoli na obronę bramki, ale również na przedostanie się piłki w obręb niebezpiecznej strefy ZERO.

Poniżej widzimy, że nie spełniamy tych warunków w obronie i tracimy bramkę w meczu z Belgią po bezpośrednim wstrzeleniu piłki przez rywali na dalszy słupek.

Innym momentem gry, kiedy odnosimy się do strefy ZERO, jest moment przejścia z ataku do obrony. W sytuacji, gdy tracimy piłkę, nasze działania związane z powrotem do obrony muszą być kierunkowane do strefy ZERO, tzn. w taki sposób, aby szukać najkrótszej i najszybszej drogi powrotu właśnie do tej strefy przez zawodników, którzy nie uczestniczą w tym momencie w natychmiastowym odzyskaniu piłki.

 

Chciałbym jeszcze wspomnieć o głównym indywidualnym działaniu obronnym, fundamencie, którym jest prawidłowe ustawienie się (zajęcie odpowiedniej pozycji na boisku) obrońcy względem przeciwnika z piłką, tak, aby znajdować się pomiędzy naszą bramką a atakującym z piłką, chroniąc plecami światło naszej bramki. Tym samym obrońca musi uniemożliwić przedostanie się atakującego z piłką  do strefy ZERO przez wygranie pojedynku 1x1 w obronie lub zablokowanie strzału atakującego.

W poniższym przykładzie widzimy, że obrońca nie spełnia tych warunków, dzięki czemu strzelamy gola po indywidualnej akcji Marcina Grzywy w meczu przeciwko Litwie na Krecie.

Podsumowując, nasza bramka oraz strefa ZERO to miejsca, których musimy bronić w sposób przemyślany i zorganizowany. Świadomość zawodników w tej materii jest fundamentalna. Strefa ZERO jest niezwykle ważnym obszarem w działaniu obronnym, zarówno indywidualnym, jak i grupowym czy zespołowym.

Czym jest Football Espresso i o co chodzi w tym projekcie, możecie przeczytać TUTAJ. Trzeci odcinek Football Espresso już w najbliższą środę, 15 kwietnia, o godzinie 9:00.

Poprzedni odcinek:

#1 Football Espresso: Pole gry Socca